Объект: Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quis hoc dicit? Magna laus. An potest cupiditas finiri? Nullus est igitur cuiusquam dies natalis.

Работы: Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat; Paria sunt igitur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus. Ratio ista, quam defendis, praecepta, quae didicisti, quae probas, funditus evertunt amicitiam, quamvis eam Epicurus, ut facit, in caelum efferat laudibus. Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum. Quae etsi mihi nullo modo probantur, tamen Democritum laudatum a ceteris ab hoc, qui eum unum secutus esset, nollem vituperatum. Pungunt quasi aculeis interrogatiunculis angustis, quibus etiam qui assentiuntur nihil commutantur animo et idem abeunt, qui venerant. Duo Reges: constructio interrete. Nos autem non solum beatae vitae istam esse oblectationem videmus, sed etiam levamentum miseriarum. Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest esse dissensio. Quare si potest esse beatus is, qui est in asperis reiciendisque rebus, potest is quoque esse. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus. Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Quis tibi ergo istud dabit praeter Pyrrhonem, Aristonem eorumve similes, quos tu non probas? Equidem e Cn. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur. Sed ita falsa sunt ea, quae consequuntur, ut illa, e quibus haec nata sunt, vera esse non possint. Itaque dicunt nec dubitant: mihi sic usus est, tibi ut opus est facto, fac. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio. Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Itaque beatior Africanus cum patria illo modo loquens: Desine, Roma, tuos hostes reliquaque praeclare: Nam tibi moenimenta mei peperere labores. Sunt enim quasi prima elementa naturae, quibus ubertas orationis adhiberi vix potest, nec equidem eam cogito consectari. Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur? Quibus rebus vita consentiens virtutibusque respondens recta et honesta et constans et naturae congruens existimari potest. Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. An id exploratum cuiquam potest esse, quo modo se hoc habiturum sit corpus, non dico ad annum, sed ad vesperum? Hac videlicet ratione, quod ea, quae externa sunt, iis tuemur officiis, quae oriuntur a suo cuiusque genere virtutis. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Velut ego nunc moveor. Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore. Nec enim figura corporis nec ratio excellens ingenii humani significat ad unam hanc rem natum hominem, ut frueretur voluptatibus. In omni enim arte vel studio vel quavis scientia vel in ipsa virtute optimum quidque rarissimum est. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Quis enim potest istis, quae te, ut ais, delectant, brevibus et acutis auditis de sententia decedere? Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Si vero id etiam explanare velles apertiusque diceres nihil eum fecisse nisi voluptatis causa, quo modo eum tandem laturum fuisse existimas? Hominum non spinas vellentium, ut Stoici, nec ossa nudantium, sed eorum, qui grandia ornate vellent, enucleate minora dicere. Est autem officium, quod ita factum est, ut eius facti probabilis ratio reddi possit. Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Nec mihi illud dixeris: Haec enim ipsa mihi sunt voluptati, et erant illa Torquatis. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.